Foundation Musick's Monument
Marchand, (Margaretha), Tochter des Vorigen, und Gattinn des nunmehrigen Königl. Würtembergischen Kapellmeisters Franz Danzi, Hofsängerinn zu München, starb, 36 Jahre alt, zu München 1798. Sie war eine sehr gute Klavierspielerinn, und verstand die Komposition, wie mehrere Klavier-Sonaten, die sie verfertigte, und wovon einige in Kupfer gestochen herausgekommen sind, bezeigen. Auch als Sängerinn zeichnete sie sich in Hofkonzerten, und in großen italienischen Opern, worinn sie in München auftrat, rühmlich und mit grossem Beifalle aus.
Marchand, (Heinrich), ein Sohn des berühmten churpfalzbaierischen Hofschauspielers, Theobald Marchand, wurde zu Mannheim 1776 geboren, und lernte beim Kapellmeister Leopold Mozart die Musik, vorzüglich aber das Violinspielen, und die Komposition. Er erwarb sich in beiden eine große Geschicklichkeit, und errang sich zeitig eine hohe Stufe unter den Violinisten seiner Zeit; auch war er ein vortrefflicher Klavierspieler, daher er bei der Fürstl. Taxischen Hofmusik in Regensburg angestellt, und zum Hofklaviermeister ernannt wurde. Er befindet sich dermal in Paris.
Margarethe Danzi, geboren Marchand
Er is weinig bekend over de componiste, pianiste en zangeres Margarethe Danzi. Haar sociale en historische achtergrond geven echter veel informatie over haar leven. Ze werd geboren als Margarethe Marchand in 1768 in Frankfurt am Main, als dochter van de bekende zanger, acteur en theaterregisseur Theobald Hilarius Marchand en de actrice Magdalena Brochard. Van jongs af aan was Margarethe een populaire actrice en geliefd bij het publiek; ze speelde kinderrollen in het theater en trad op als zangeres en pianiste. Ze kreeg zangles in München van Franziska Lebrun, de zus van Franz Danzi, de man met wie ze later zou trouwen.
Een belangrijk deel van haar muzikale opleiding bracht ze door in Salzburg bij Leopold Mozart, in wiens huis ze tussen 1782 en 1784 woonde, samen met haar broer, de violist Heinrich Marchand. Hoewel we relatief weinig over Margarethe weten, geeft haar band met Leopold Mozart ons belangrijke inzichten in de kwaliteit van haar muzikale ontwikkeling. Als pedagoog speelde Leopold Mozart een essentiële rol in de muzikale opvoeding en ontwikkeling van zijn zoon, Wolfgang Amadeus, en schreef hij de Violinschule die zelfs vandaag de dag nog een standaard is in het vioolpedagogische repertoire. Margarethe (die ook Gretl of Gredl werd genoemd) en haar broer Heinrich komen regelmatig voor in de dagboeken en brieven van de familie Mozart. Het is ontroerend om te beseffen dat we Margarethe kunnen leren kennen door de ogen van de Mozart familie en dat we, via Margarethe, een glimp kunnen opvangen van het intieme familieleven van de Mozarts.
In 1790 huwde Margarethe met Franz Danzi, een dirigent en componist. Samen trokken ze doorheen Europa. Margarethe was de prima donna van de Domenico Guardasonis theatergroep waar het koppel deel van uitmaakte. Na 1796 was Margarethe eveneens prima donna aan het hoftheater van München. Ze stierf te München aan een longziekte 11 juni 1800.
De connectie tussen de families Marchand en Dulcken kwam tot stand via de familie Danzi. Margarete Marchand werd tante van de kinderen van Franziska Lebrun, geboren Danzi, door haar huwelijk met Franz Danzi. Het echtpaar Lebrun stierf in 1790 en 1791.
Hun twee dochters, Sophie (die later trouwde met Louis Dulcken) en Rosine werden wees en kwamen onder de voogdij van hun oom Franz Danzi en de vader van hun tante, Theobald Marchand. Dit was waarschijnlijk de reden waarom de families Marchand en Lebrun later Dulcken, vrij hecht was, zodat Heinrich Marchand de peetvader werd van een van de kinderen van Sophie en Louis Dulcken.
Theobald Marchand (1741-1800)
Theobald Marchand was een pionier in de uitvoering van Franse lichte opera's in Duitse vertalingen. Na een aantal jaren in Sebastini's Troupe te hebben gewerkt, werd Marchand de leider van dit reizende gezelschap, dat succes boekte in grote steden als Mannheim, Mainz en Frankfurt. Zijn producties van toneelstukken en operettes werden alom populair en overschaduwden uiteindelijk de heersende voorkeur voor Frans theater. Churfürst Karl Theodor van Mannheim was een van de eerste Duitse keurvorsten die het Franse theater de rug durfde toe te keren en in deze geest van vernieuwing huurde hij Marchand en zijn gezelschap in 1776 in. De hele groep, die later met hem mee verhuisde naar München, bestond uit vele prominente acteurs en zangers, waaronder Marchands toekomstige vrouw, Magdalena Brochard. Nog in 1811 werd Theobald Marchands vertolking van de tuinman in Mozarts Figaro geprezen in het Baierische Musik-Lexikon. Door Marchand's vele uitvoeringen met zijn gezelschap maakte Goethe kennis met de Franse opera. Hij prees Marchand in zijn autobiografie Dichtung und Wahrheit (deel IV, gepubliceerd in 1833). Theobald Marchand wordt al in 1777 genoemd in de familiecorrespondentie van Mozart. De familie Marchand was ook bekend met de familie Weber, waaronder hun dochter Aloysia, een van Wolfgangs grote liefdes, en haar zus Constanze, die later zijn vrouw werd. Beide families verhuisden van Mannheim naar München. In 1780 ontmoetten Wolfgang en Theobald elkaar opnieuw tijdens de voorbereidingen voor Idomeneo, waarvan de première plaatsvond in 1781 in München. Er ontstond een nog nauwere band toen Leopold en Nannerl, de zus van Wolfgang, Marchands zoon Heinrich meenamen naar Salzburg. De jongen bleef bij de Mozart familie van 1781 tot 1784.
In februari 1782, na een bezoek aan München, kwam Heinrich's zus Margarethe ook logeren. Vanaf het moment dat de kinderen Marchand bij de Mozart familie kwamen wonen, ontwikkelde zich een hechte vriendschap tussen de inmiddels weduwe geworden Leopold en de vader van de kinderen, Theobald. Beide mannen waren lid van dezelfde vrijmetselaarsloge en nadat zijn dochter en leerlingen het huis hadden verlaten, bracht Leopold verschillende bezoeken aan Theobald Marchand. Dit contact hield Leopold verbonden met de buitenwereld tijdens zijn eenzame laatste jaren. De laatste bewaard gebleven brief van Theobald aan Leopold, gedateerd 29 mei 1787, is vol bezorgdheid over Leopolds afnemende gezondheid en bevat zelfs suggesties voor medicijnen met instructies voor gebruik. Helaas was Leopold al op 28 mei overleden.
