Multimedia Art Productions

2025 - MUZIEKVIDEOS LOUIS DULCKEN
De Stichting Musick’s Monument krijgt vanaf 18 Maart 2025 in het Bayerisches Nationalmuseum gelegenheid tot het opnemen van beeld en geluid op een Dulcken vleugel in een speciale ruimte met paleisinrichting van repertoire van bovengenoemde familieleden van Louis Dulcken. Ook weer opname van een Hortense lied geschreven voor Eugène de Beauharnais.

Louis Dulcken - fortepianobouwer van Eugène de Beauharnais
Nadat Vogler van 1780 tot 1805 bijna onafgebroken had gereisd en overal buitengewone bijval, roem en eer had verworven door zijn uitmuntende enkelvoudige orgelspel, zijn diep inzicht in de muziek en zijn prachtige composities, kwam hij in het laatste jaar 1805 naar München. Hier had hij de grote eer om zijn grote heroïsche opera Castore e Polluce, vroeger gecomponeerd voor dit hof en uitgevoerd met buitengewone bijval in 1786 en 1787, te laten uitvoeren in aanwezigheid van de keizer van de Fransen en koning van Italië Napoleon, toen van het Koninklijk Beierse Hof, ter gelegenheid van de ceremoniële opening van het hoffeest. Het werd opgevoerd in het Koninklijk Hof Theater in München op 15 januari 1806 ter gelegenheid van het ceremoniële huwelijk van de Koninklijke Beierse Prinses Augusta met de onderkoning van Italië, Eugene Napoleon.

Op zondag 23 maart 2025 is er afsluitend een concert in de paleiszaal van het museum.

Louis Dulcken signeerde zijn latere instrumenten - die gebouwd werden na 1820:
Louis Dulcken et fils of Louis Dulcken et fils in Münich, of Louis Dulcken und Sohn in München.

Op 25 juni 1831 deed Dulcken afstand van zijn functie als koninklijk bouwer van klavierinstrumenten; hij overleed vijf jaar later. In zijn testament noemde Dulcken als erfgenamen zijn vrouw Sophie Lebrun (Londen, 20 juni 1781-d München, 23 juli 1863), zijn zonen Theobald en Heinrich, zijn getrouwde dochters Louise en Franziska Bohrer, en zijn toen nog ongetrouwde dochters Violande, Johanna en Caroline Dulcken. Theobald als bedrijfsleider en Heinrich als bouwer vervulden blijkbaar de verplichtingen van hun vader na diens dood, maar sloten de winkel al snel. Beide zonen verhuisden uiteindelijk naar Londen waar Theobald wolhandelaar werd en Heinrich organist. Louise en Franziska waren getrouwd met de broers Max en Anton Bohrer; Louise werd hofpianiste in Stuttgart. Violande werd concertzangeres in München.


Brün, (Sophie Le), the daughter of the famous Bavarian court musician Ludwig August Le Brün, and the great singer Franziska Le Brün, née Danzi, was born in London on 20 July 1781, learnt the basics of music in Munich with Knechtl, the piano with Streicher, and the basso continuo with Schlett, and married the royal Bavarian mechanical piano maker Johann Ludwig Dülken in Munich on 18 April 1799. She is a true artist on the piano in every respect, and plays this instrument with spiritual expression, true feeling and extraordinary skill. When she travelled to Paris, Switzerland and Italy, her excellent playing enchanted every listener, and connoisseurs and artists conceded her the first rank in this art. In addition to this, she sings very well, has a deep insight into the essentials of music, combines her great practical musical knowledge with theoretical knowledge to the same degree, and has a thorough understanding of composition. She has composed several concertos, sonatas and the like for the piano; it is a pity that they have not become generally known through engraving or printing. On 25 June 1831 Louis Dulcken relinquished his post as royal keyboard instrument maker; he died five years later. In his will Dulcken named as heirs his wife Sophie Lebrun (b London, 20 June 1781–d Munich, 23 July 1863), his sons Theobald and Heinrich, his married daughters Louise and Franziska Bohrer, and his then unmarried daughters Violande, Johanna, and Caroline Dulcken. Theobald as business manager and Heinrich as builder apparently completed their father’s commitments after his death but soon closed the shop. Both sons eventually moved to London where Theobald became a wool merchant and Heinrich an organist. Louise and Franziska had married the brothers Max and Anton Bohrer; Louise became court pianist in Stuttgart. Violande became a concert singer in Munich. Dulcken's son Theobald became Louis partner about 1816, and the business continued until 1831, when Louis Dulcken retired.

Théobald Dulcken 1800-1882 Married in 1828, Munich, Bavière, Allemagne, to Louise Marie David 1811-1850 Heinrich Dulcken, organist, 1801 Married to Auguste Burghaagen Louise Sophie Dulcken 1803-1857 Married to Maximilian Caspar Anton Bohrer 1785-1867 Franziska Dulcken 1805-1873 Married to Joseph Anton Bohrer 1783-1863 Violanda Dulcken, prix du Conservatoire de Paris 1810-1863/ Married 18 April 1837 (Tuesday), Munich, Bavière, Allemagne, to Jean François Adolphe Bouvier 1802-1862

Ferdinand Quentin Dulcken (1837–1901) Sophie (Louise Auguste) Dulcken 6 March 1835 in London, † 15 July 1923 in Dinard (Brittany), pianist (Sarah) Isabella (Auguste) Dulcken, Dulken, married name Braun

2025 maart 18-23 München video programma

• Tomasso Giordani (1730-1806) - Caro mio ben - Larghetto

• Franciska Lebrun (1756-1791) Sonate op. 2-1 in D gr. t. - Allegro - Rondo: Allegro Grazioso

Franziska Danzi-Lebrun was een opmerkelijke sopraan in de 18e eeuw die samenwerkte met vooraanstaande componisten uit haar tijd, zoals Johann Christian Bach en Antonio Salieri. In februari 1777 was bekend dat de castraat Francesco Roncaglia en Franziska Danzi waren ingehuurd om in het seizoen 1777-78 in de King's Theatre in Londen te zingen. Ze debuteerden in Sacchini's Creso en zongen later hetzelfde seizoen in Sacchini's Erifile en Bach's La clemenza di Scipione.

• J.C. Bach (1735-1782) Uit 6 Italiaanse Canzonette:

• - Canzonetta nr 2 - Allegretto

• Franz Danzi (1763-1826) Sonate in F gr. t. deel 1
- Larghetto - Allegro

• Maria Margarethe Danzi - Marchand

Madame Danzi (1768-1800) - deel 2 in f kl. t. Variaties op een thema - Andante - Adagio - Allegro

• F. Danzi, uit 6 Duitse liederen - Andante - Allegretto moderato - Larghetto

• Andreas Streicher (1761-1833) Sonate in Es gr. t. Deel 2 - Adagio

Louis Dulcken - fortepianobouwer van Eugène de Beauharnais

Nadat Vogler van 1780 tot 1805 bijna onafgebroken had gereisd en overal buitengewone bijval, roem en eer had verworven door zijn uitmuntende enkelvoudige orgelspel, zijn diep inzicht in de muziek en zijn prachtige composities, kwam hij in het laatste jaar 1805 naar München. Hier had hij de grote eer om zijn grote heroïsche opera Castore e Polluce, vroeger gecomponeerd voor dit hof en uitgevoerd met buitengewone bijval in 1786 en 1787, te laten uitvoeren in aanwezigheid van de keizer van de Fransen en koning van Italië Napoleon, toen van het Koninklijk Beierse Hof, ter gelegenheid van de ceremoniële opening van het hoffeest. Het werd opgevoerd in het Koninklijk Hof Theater in München op 15 januari 1806 ter gelegenheid van het ceremoniële huwelijk van de Koninklijke Beierse Prinses Augusta met de onderkoning van Italië, Eugene Napoleon.

Hortense de Beauharnais (1783-1837)

-‘Conseils à mon frère’ lied opgedragen aan Eugène de Beauharnais Grazioso - Partant pour la Syrie - Romance het latere volkslied van Frankrijk Mouvement de marche - Les jeunes rêves d’amour - Romance

Signatur: „Louis Dulcken // Facteur de Piano de S. A. S. Elect. palat. Duc de Baviére // à Munic. // 1805“



Hammerflügel Louis Dulcken - München 1815 Greifenberger Institut für Musikinstrumentenkunde